Otwarcie 2, według tej konwencji opisanej w 1959 roku przez Bogumiła Sejferta, polega na obniżeniu limitu siły otwarcia 2 trefl Acol. Kolejną modyfikacją są sekwencje zwalniające odpowiadającego z forsingu. Do otwarcia 2 dołączane są ręce wymagające minimalnej pomocy partnera w wygraniu końcówki.
Odpowiedzi są następujące:
- 2 - negat - ręka nie zawierająca
- trzech kontroli, lub
- 10 PC, lub
- mariasza i króla
- 2/ - kolor 4+
- 2BA - brak czwórki starszej i młodszej piątki
- 3/ - kolor 5+
- 3/ - kolor 6+, z przynajmniej dwiema starszymi figurami (z AKD)
Odpowiedzi po negacie są następujące:
- 2/ - forsujące na kolorze 5+, odpowiadający z minimum licytuje supernegat (2 po 2, lub 2BA po 2 - a w następnym okrążeniu może pasować, gdy otwierający powtórzy swój kolor
- 2BA - 22-24 PC, nieforsujące, dalsza licytajcja jak po standardowym bez atu, ale piętro wyżej
- 3/ - kolor 6+, nieforsujące
- 3/ - teksas odpowiednio na trefle i kara - forsuje do końcówki
- 3BA - 25+ PC na składzie zrównoważonym. Forsing do końcówki. Odpowiadający licytuje:
- 4 - pytanie o starsze czwórki
- 4/ - teksas na kiery lub piki
|